لب تو لطف و صفا داد به خندیدن گل

دیدن روی تو خوشتر بود از دیدن گل

گل لطیف است و ندارد نفسی تاب نسیم

لرزه آرد به تنم،لحظه لرزیدن گل

بستر عشق به یاد آورد و مستی وصل

حالت جنبش پروانه و بوسیدن گل!
دل معشوق هم از دوری عاشق خونست

گوش کن در غم مرغان چمن،شیون گل

لاله پر داغ از آن شد که نداند گلچین_

خار در دیده بلبل رود از چیدن گل
یارم آمد به چمن،ناز کنان،غلت زنان

بستر سبز چمن دیدم و غلتیدن گل!

بوسه ام از گل لب داد وخرامید به باغ

مست لبها شدم و مست خرامیدن گل
شد نهان در گل ها بر آمد آرام

خود نشان داد به من ((حالت روئیدن)) گل!
با نگه،کام گرفتیم ز هر لاله رخی

مستی صبح وصال است مرا،دیدن گل
هرچه دلشاد تری،عمر تو کوتاه ترست

چیدن گل بود از خنده و رقصیدن گل
باغبانا!گره ی خشم  بر ابرو مفکن

خنده مهر بیاموز ز خندیدن گل
گر ندیدی که گلی بر لب گل بوسه زند

گلرخان را بنگر موقع بوئیدن گل!